شربت آلوئه ورا باریج aloevera syrup

شربت آلوئه ورا باریج

Barij aloevera-syrup

  بررسی شربت آلوئه ورا باریج ژل آلوئه‌ورا دارای اثرات قوی تعدیل كننده عملكرد سیستم ایمنی (immunomodulatory) است كه در طی آن تولید سایتوكاین التهابی ناشی از لیپوپلی ساكارید و بیان اینفلامازوم NLRP3در ماكروفاژهای انسان را سركوب(downregulate) می‌كند. inflammasome مجموعه داخل سلولی بزرگی متشكل از پروتئین های متعدد است كه در ایمنی ذاتی نقش اساسی دارند. آلوئه‌ورا قادر است روند التهاب متعاقب آسیب حرارتی را مهار كند كه با كاهش چسبیدن لكوسیت‌ها و سایتوكاین‌های پیش التهابی مشخص می‌شود. استفاده از آلوئه‌ورا موجب افزایش قابل توجه در فعالیت فاگوسیتیك و پرولیفراتیو سیستم رتیكولواندوتلیال می‌شود. آلوئه‌ورا مستقیماً مسیر سیكلواكسیژناز را مهار نموده و تولید پروستاگلاندین E2 را كه نقش مهمی در التهاب دارد را كاهش می‌دهد. آلوئه‌ورا همچنین دارای آنتراكینون‌ها(aloin) و كرومون(aloesin) در قسمت ژل داخلی است وهمانگونه كه در ماكروفاژهای موش نشان داده شده، دارای اثرات قوی ضدالتهاب می‌باشد. در یك مطالعه بالینی مشخص شده كه ژل ۲درصد آلوئه‌ورا در كاهش نمره درد و اندازه زخم آفت راجعه دهان مؤثر است. در ارزیابی اثرات ویتامین C و شیره آلوئه‌ورا بر فعالیت سلول‌های كشنده طبیعی (NK)؛ در in vitro از NK فراهم شده از نمونه‌های خون ۱۲ داوطلب سالم استفاده شد. نتایج نشان داد كه هر دو ماده سایتوتوكسیسیتی NK در مقابل ردیف سلول‌های كانسری K562 را افزایش می‌دهند. همچنین در بررسیin vivo، ۱۵ داوطلب سالم روزانه مكمل حاوی ۱ گرم ویتامین C و ۵۰ میلی‌لیتر شیره آلوئه‌ورا را برای ۴۵ روز متوالی مصرف نمودند. نتایج نشان داد كه در مقایسه با دوره قبل از مصرف مكمل، سایتوتوكسیسیتی NK به طور قابل توجهی افزایش یافت (p<0.05). نتایج هر دو بررسی نشان داد كه ویتامین C و شیره آلوئه‌ورا سایتوتوكسیسیتی NK را افزایش و قادر است سیستم ایمنی را تقویت نماید. در مطالعه انجام شده بر روی رت‌های نر مشخص شده كه تجویز خوراكی عصاره آلوئه‌ورا با دوز روزانه ۳۰۰ میلی‌گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن به مدت ۲۱ روز قبل و ۷ روز بعد از رادیاسیون گاما دارای اثرات محافظتی مفید در مقابل استرس اكسیداتیو ناشی از رادیاسیون است. هرچند مكانیسم‌های تاثیر ژل آلوئه‌ورا مشخص نیست، با این حال در in vivo ژل آلوئه و تركیبات آن مهار ایمنی ناشی از اشعه ماوراء بنفش را اصلاح می‌كنند. همچنین در in vitro چند جزء از آلوئه و ژل تام آن دارای اثرات آنتی‌اكسیدان بوده‌اند. آسمانان كه از اجزای اصلی ژل آلوئه محسوب می‌شود واجد اثرات محرك ایمنی است. آلوكتین A، با تحریك سلول‌های T، موجب افزایش تولید لنفوكین‌ها می‌شود. آسمانان پاسخ‌های آنتی ژنیك و میتوژنیك لنفوسیت‌های انسانی را تحریك می‌كند. با تزریق آسمانان به موش یا افزودن آن به محیط كشت ماكروفاژ موش، تولید انواع مختلفی از اینترلوكین فعال از نظر ایمونولوژیك تحریك می‌شود. ژل آلوئه به مكمل‌های غذایی مورد استفاده در كارآزمایی‌های بالینی مربوط به بیماران مبتلا به ایدز اضافه شده و مفید بوده است. یك جزء پلی ساكاریدی از ژل آلوئه به نام مانان آسمانان استیله، برای درمان بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار گرفته و موجب كاهش۷۱‌% علائم بیماران شده است كه احتمالاً به علت تحریك سیستم ایمنی بوده است، هرچند بعضی از بیماران پاسخی نشان نداده‌اند. در محیط‌های كشت لنفوسیت‌های انسان كه با ویروسHIV-1 آلوده شده بودند، آسمانان توانایی سلول‌ها برای زنده ماندن را افزایش داده و بار ویروسی را كم كرده است كه احتمالاً به علت مهار گلیكوزیلاسیون گلیكوپروتئین های ویروس بوده است. سایراثرات شامل مهار فیوژن سلولی ناشی از ویروس و مهار آزاد شدن ویروس می‌باشد. آسمانان با آزیدوتیمیدین اثر سینرژیست دارد و مصرف دوز كمتری از این دارو را موجب می‌شود. آلوئه امودین(Aloe-emodin) پوشش ویروس‌هایی مانند هرپس و انفلوانزاA را تخریب می‌كند و برای سلول‌های میزبان اثر سمی ندارد. پلی‌ساكاریدهای آلوئه‌ورا فعالیت ایمنی ذاتی را بهبود می‌بخشند و آسیب اكسیداتیو در حیوانات مبتلا به زخم دهان را سركوب می‌كند. براساس نتایج مطالعات اخیر؛ آلوئه‌ورا به طور قابل توجهی تولید سایتوكین‌های IL-8, TNF, IL-6 وIL-1 را به صورت وابسته به دوز كاهش می‌دهد. همچنین آلوئه‌ورا بیان pro-IL-1, Nlrp3, caspase-1 و رسپتور P2X7 در ماكروفاژهای اولیه القا شده توسط لیپوپلی ساكارید را مهار می‌كند. محققین نتیجه گرفتند كه آلوئه‌ورا یك رویكرد درمانی جدید برای تنظیم پاسخ‌های ایجاد شده توسط اینفلامازوم است. آزاد شدن اینترلوكینI، اینترلوكین ۶، α -TNF، δ-INF از ماكروفاژها، به صورت وابسته به دوز القا می‏شود. آسمانان به تنهائی یا همراه با داروهای ضدویروس آزیدوتیمیدین و آسیكلوویر از تكثیر ویروس ایدز و تبخال جلوگیری می‌كند. آلوئه امودین ویروس‌های انفلوانزا، واریسلا زوستر (Varicella zoster) و پسودورابیس (Pseudorabies) را غیرفعال می‌سازد. آنتراكینون‌های استخراج شده از آلوئه نیز موجب كشته شدن ویروس‌های پوشش‌دار می‌شوند.